Ścieżka w ogrodzie. Jaką wykonać? Oto nasz pomysł
Gorzkie ogórki – dlaczego takie są? Z czego to wynika?
4 sierpnia, 2021
Muzeum techniki Rolniczej i Gospodarstwa Wiejskiego w Redeczu Krukowym
22 sierpnia, 2021Ścieżka to nie tylko szlak komunikacyjny, ale i ważny element architektoniczny
Nie trzeba być specjalistą od architektury krajobrazu, aby wiedzieć jak ważną rolę spełniają ścieżki w ogrodach. Bez względu na ich wielkość, ścieżka to nie tylko szlak komunikacyjny po którym kroczymy w wyznaczonym celu, ale to także element kształtujący przestrzeń. Ścieżka jest w stanie podkreślić wygląd ogrodu, w tym może optycznie go zwiększać lub zmniejszać. Może go dzielić na różne przestrzenie np. ozdobną, wypoczynkową, warzywną itd. Ścieżka może być prosta, ale może i wić się niczym rzeka. Może być jednolita, ale może mieć i odnogi, w tym ślepe dróżki prowadzące w określone miejsce, które chcemy wyróżnić.
Co ogród, co osoba, to tyle pomysłów na ścieżkę w ogrodzie. Korzysta się przy ich budowie z wielu rozwiązań, od najprostszych po skomplikowane, choć trzeba wskazać, że na działkach ROD nie zawsze ze względów logistycznych udaje się zrealizować niektóre pomysły wymagające np. ciężkiego sprzętu. Poza tym od materiału użytego na zbudowanie szlaku zależy też to ile pieniędzy wydamy. Tu długość ścieżki i jej szerokość ma również znaczenie, gdyż to wpływa na ilość użytych materiałów. W dużej mierze na działkach ROD nacisk jest położny na prostotę ścieżek, w tym ich bardziej naturalistyczny charakter. Unika się tu tzw. betonozy.
Różne przykłady ścieżek, które można zastosować w ogrodach przedstawiliśmy w oddzielnym materiale dostępnym TUTAJ.
Na naszej działce ROD (Rodzinny Ogród Działkowy) wybraliśmy proste rozwiązanie na budowę ścieżki. Jej długość to około 20 metrów, a szerokość 80 cm. Postawiliśmy na naturalne surowce czyli sosnowe bale oraz drobny tłuczeń w postaci klińca (tworzy stabilne podłoże, kamień się nie przesuwa, łatwo się po nim chodzi). Bale sosnowe o średnicy 12-14 cm były pocięte na fragmenty o długości 1,5 cm. Były one układane na glebie i mocowane za pomocą stalowych prętów wbijanych w ziemię na głębokość 40 cm. Na 1 belę użyto 4 pręty. Powstał w ten sposób stabilny z każdej strony murek oporowy. Krótkie bale sprawiają, że po kilku latach te które zbutwieją można podmieniać na nowe. W każdej chwili można dokonać rozbiórki ścieżki w zależności od potrzeby. Wnętrze ścieżki zostało wyłożone matą ogrodniczą, która z jednej strony ogranicza wzrost chwastów, a z drugiej strony sprawia, że wysypany kliniec nie będzie wnikał w glebę. Mata była mocowana do gleba metalowymi szpilkami. Na matę wysypano około 8 cm klińca, który ręcznie ubito, co pozwoliło uzyskać twardą powierzchnię. Kliniec nie zatrzymuje wody opadowej, zatem ta bez problemów odpływa do gleby.
