
Rośliny miododajne – korzyści dla ogrodnika, smakosza i zapylaczy
30 kwietnia, 2021
Spalasz lub gromadzisz toksyczne śmieci w ogrodzie – nie rób tego !
2 maja, 2021Miodówka gruszowa czerwonawa - Cacopsylla pyrisuga
Roślinom grusz w Polsce zagraża wiele szkodników. Jednymi z najczęściej pojawiających się są miodówki, w tym miodówka gruszowa czerwonawa. To owady pokrewne dla mszyc i żerują w podobny sposób jak one. Są to groźne szkodnik w okresach licznego pojawu.
W ochronie roślin przed miodówką ważne jest wczesne wykrycie szkodnika, stąd już od kwietnia należy dokładnie obserwować liście, pędy oraz kwiaty na obecność dorosłych osobników, ale także i ich jaj. W przypadku jaj poleca się użyć lupy powiększającej, gdyż są malutkie.
Miodówka gruszowa czerwonawa - szkodnik grusz
Jak wygląda szkodnik?
Owad dorosły - pluskwiak ma do 4,5 mm długości. Skrzydła są przeźroczyste, ułożone dachówkowato. W okresie wiosennym ciało zabarwione jest na brązowo-czerwono, natomiast w okresie lata jest pomarańczowe. Na głowie są krótkie czułki.
Jaja - są wydłużone, o wymiarach 0,3 x 0,15 mm. Są żółte i zakończone wyrostkiem, który je mocuje do liści.
Larwy - są barwy żółtej, początkowo płaskie, a następnie stają się wypukłe i ciemnieją, w tym pojawiają się płytki skrzydłowe.
Biologia szkodnika
Zimują dorosłe pluskwiaki. Od kwietnia nalatują na grusze. Po kopulacji samice rozpoczynają składanie jaj zarówno na liściach, pędach, jak również na szypułkach kwiatowych. Jaja składane są sznurkiem jedno za drugim wzdłuż nerwu głównego. Samica nakłuwa tkankę liścia i wtyka w szczelinę jajo, które za pomocą wyrostka się zahacza o tkankę i nie odpada. Jedna samica składa nawet do 2000 jaj. Po około 14 dniach wylęgają się larwy, które wysysają soki z tkanek młodych pędów przez około miesiąc. Przechodzą przez pięć stadiów larwalnych. W ostatnim stadium powracają na liście i przekształcają się w osobniki dorosłe.
Szkodliwość
Gatunek ten obok innych miodówek (np. miodówki gruszowej plamistej, miodówki żółtej) ale także i mszyc żeruje wysysając soki z tkanek roślin. Wysysają soki z pąków kwiatowych, liści, młodych pędów, ale i zawiązków owoców. To powoduje osłabienie roślin, co jest szczególnie groźne dla młodych drzewek oraz w okresach suszy. Przy silnym pojawie na młodych roślinach może dojść do zahamowania przyrostu pędów a nawet ich zasychania. Dodatkowo miodówki mogą wytwarzać spadź, która pokrywa liście. Rozwijają się na niej grzyby sadzakowe, które ograniczają powierzchnię asymilacyjna roślin. Blaszki liściowe mogą ulegać deformacjom skręcając się. Niezmiernie groźne jest również to, że miodówka może być wektorem (czyli przenosicielem) groźnej choroby mykoplazmatycznej zwanej fitoplazmatycznym zamieraniem gruszy.
Monitoring
Od początku kwietnia należy przeglądać pędy oraz pąki grusz na obecność osobników dorosłych oraz ich jaj. Dobrze jest użyć lupy powiększającej. W późniejszym czasie przegląda się pędy oraz liście i zawiązki owoców.
Zwalczanie
Do zwalczania miodówki gruszowej czerwonej zarejestrowane są obecnie dwie substancje czynne: acetamipryd oraz deltametryna. Liczba zabiegów w sezonie to zwykle 1 lub 2. Zabieg należy wykonać po pojawieniu się szkodnika, zwykle od fazy rozwiniętego pierwszego liścia do początku fazy rozwoju owoców (BBCH 11-71). Środki ograniczają występowanie osobników dorosłych i larw pierwszego pokolenia. Należy pamiętać, aby nie stosować środków ochrony roślin w okresie oblotu roślin przez pszczoły, w tym kiedy zbierają spadź jaką wytwarzają miodówki. Wykaz preparatów można znaleźć w Wyszukiwarce środków ochrony roślin MRiRW.
Ekologicznym sposobem ograniczania nalotu szkodnika na rośliny jest ich pokrycie glinką kaolinową. Miesza się ją z wodą i opryskuje wczesną wiosną od momentu nabrzmiewania pąków do początku kwitnienia. Glinka powoduje, że liście matowieją i nalatujące osobniki są mniej nimi zainteresowane. Ponieważ glinka się zmywa po deszczach, stąd zabiegi trzeba powtarzać jak pada.
Miodówki w ekologicznych ogrodach może ograniczać stosowanie opryskiwanie jaj i larw olejem rydzowym. Pomocne sa także preparaty ekologiczne na bazie olejku pomarańczowego, a także azadyrachtyny. Można je znaleść TUTAJ.
Pojaw miodówek mogą ograniczać niektóre nawozy aplikowane nalistne np. siarczan magnezu stosowany od kwietnia, kilkakrotne, rankiem lub saletra potasowa stosowana rano w słoneczny dzień.
Miodówki są zjadane przez biedronki, złotooki i innych wrogów naturalnych, stąd też należy dbać o ich obecność w ogrodach. Poleca się w ogrodach ekologicznych tworzenie miejsc ostojowych dla owadów pożytecznych np. hoteli dla owadów (dostępne TUTAJ), ale też dobrze jest wieszać na roślinach wstążki w jasnożółtym kolorze, które zwabiają biedronki oraz muchówki bzygów i złotooki.
Autorzy: dr hab. inż. Paweł K. Bereś, mgr Beata Bereś (Ogrodnicy DIONP)
Opracowano na podstawie własnego doświadczenia i literatury. Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). DIONP wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej www.dionp.pl
