Głąbigroszek – uprawa w ogrodzie i wykorzystanie
4 sierpnia, 2021
Pepino gold czyli psianka melonowa – uprawa i wykorzystanie
13 października, 2021Miechunka niejedno ma imię
Miechunka pomidorowa (Physalis philadelphica) to coraz popularniejsza roślina warzywna w Polsce, uprawiana w gruncie, jak również w pojemnikach. Można ją spotkać także pod nazwą tomatillo. Jest też określana jako zielony pomidor, miechunka lepkka, miechunka filadelfijska czy też miechunka skórzasta. Często jest uprawiana razem z miechunką peruwiańską (Physalis peruviana) zwaną rodzynkiem brazylijskim, w tym z nią mylona. Miechunkę peruwiańską opisaliśmy TUTAJ.
Miechunek na polskim rynku jest sporo, w tym są gatunki ozdobne o lekkim działaniu toksycznym, dlatego trzeba sprawdzać co się uprawia, a zwłaszcza co się zjada. Niektórzy mylą miechunki jadalne choćby, z tymi, które wysiewa się tylko dla ozdoby, czego przykładem jest choćby podobna do nich nikandra miechunkowa (Nicandra physalodes), którą opisaliśmy TUTAJ.
Owoce miechunki pomidorowej zawierają błonnik, polifenole, witaminę C, K oraz witaminy z grupy B. Ponadto sole mineralne (m.in. wapń, żelazo, fosfor), flawonoidy, kwasy organiczne. Są niskokaloryczne, dlatego poleca się je osobom na diecie odchudzającej. Pozytywnie wpływają na procesy trawienne, regulują poziom cholesteroli cukru we krwi. Spożywa się je bezpośrednio na świeżo po dojrzeniu, jednak najczęściej dodaje do gulaszy, zapiekanek warzywnych oraz curry. Miechunka pomidorowa to podstawowy składnik meksykańskiej salsa verde.
DIONP uprawia u siebie tak miechunkę peruwiańską jako słodką przekąskę, jak i miechunkę pomidorową jako odpowiednik pomidora o wyrazistym, kwaskowatym posmaku. To dwa odrębne gatunki miechunki o przeciwstawnych smakach, które niekiedy są ze sobą mylone.
Obie miechunki łączy to, że należą do rodziny psiankowate (Solanaceae) czyli są spokrewnione choćby z pomidorem, papryką, ziemniakiem, pepino gold, bakłażanem (oberżyną), tytoniem czy choćby jagodami goi.
Wygląd rośliny
Miechunka pomidorowa zaliczana jest do roślin wysokich. Może mieć do 60-90 cm wysokości, zatem powinna być siana/sadzona w strefie warzyw wyższych. Roślina przyjmuje też krzaczasty pokrój, zatem powinna mieć miejsce po bokach.
Liście są pojedyncze, jajowate, z zaostrzonym końcem. Pędy są zielone, mogą mieć fioletowe przebarwienia. Kwiaty są puste, kielichowate, żółte, zielone lub białe, w tym mogą mieć fioletowe znakowanie. Owoce czyli jagody w zależności od odmiany są zielone, żółte lub fioletowe, okrągłe lub spłaszczone. Niekiedy rozmiarami przypominają pomidorki koktajlowe. Ich średnica może dochodzić do 5 cm. Jagoda jest ukryta (podobnie jak u znanych miechunek) w zrośniętych działkach kielicha, które tworzą skórzasty mieszek. Jest on zielony, a z czasem jaśnieje, aż zasycha. Przypomina papier. Wewnątrz owocu znajdują się niewielkie nasionka.
Uprawa w ogrodzie
Miechunkę pomidorową zwykle uprawia się w gruncie, ale niekiedy jest uprawiana na większych balkonach i tarasach w pojemnikach. Dla potrzeb zwiększenia plonu poleca się jej uprawę z rozsady, co wydłuża wegetację o 2-3 tygodnie w zależności od terminu siewu. Przy siewie wprost do gruntu w maju plony będą niższe z powodu krótszego okresu rozwoju bądź owoce nie zdążą dojrzeć. Miechunka ta w ogrodzie DIONP dojrzewała dopiero we wrzesniu i październiku, a więc późno. Roślinę zniszczą pierwsze przymrozki. Lepiej zatem stworzyć własną rozsadę i DIONP taką robi.
Nasiona wysiewamy do uniwersalnej gleby na głębokość 0,5 cm. Jak są warunki to siew można wykonać już w połowie marca bądź w gorszych warunkach na początku kwietnia. Pierwsze wschody następują po 10-14 dniach. W fazie 2-3 liści miechunkę można przepikować do większych doniczek. Przetrzymujemy w ciepłym i widnym oknie, tak żeby rośliny zbyt nie wyciągały się do słońca.
W docelowe miejsce uprawy rośliny wsadzamy po ryzyku przymrozków, czyli zwykle w drugiej połowie maja. Miechunkę uprawiamy w przepuszczalnej, żyznej ziemi o odczynie pH 5,5-7,3 (od lekko kwaśnego, po lekko zasadowy). Doskonale rośnie w glebie kompostowej. Można ją nawozić uniwersalnymi nawozami, choć jak gleba jest żyzna, to zwykle jest to zbędne. Sadzimy zwykle minimum dwie rośliny obok siebie, aby zapylały się wzajemnie, dzięki temu zawiązują więcej owoców i plon jest wyższy. Proponowany rozstaw to 60 x 60 cm.
Rośliny wymagają słonecznych stanowisk, osłoniętych od silnych wiatrów. Jeżeli rośliny będą wysokie, to czasami warto wbić palik i je podwiązać. Rośliny wymagają regularnego podlewania, szczególnie w okresie zawiązywania owoców oraz w trakcie upałów, gdy ziemia szybko przesycha. Miechunka źle reaguje na przesuszenie, może nawet zrzucić liście.
