Melon odmiany Kajari – polecany na lekko zacienione stanowiska

Kajari - melon preferujący lekkie zacienienie

Melony (Cucumis melo) podobnie jak arbuzy to warzywa, choć z uwagi na ich słodycz, kolor i zapach aż chce się je przypisać do grupy typowo owocowej do której należą choćby jabłka, gruszki, czy też śliwy. Wykorzystanie kulinarne także ku temu by skłaniało, zatem jedni je przydzielają (słusznie) do warzyw, a inni do typowych roślin owocowych.

DIONP uprawia melony od wielu już lat. Uprawa jest prowadzona w gruncie (nie pod osłonami) w warunkach Podkarpacia, gdzie klimat pozwala na uprawę wielu gatunków ciepłolubnych. W warunkach północnej Polski przy uprawie niektórych odmian melonów, zwłaszcza zagranicznych może istnieć potrzeba uprawy ich pod osłonami lub okresowym okryciem z uwagi na niższe temperatury, ale i krótszą wegetację. W takich regionach dobrze jest zatem wysiewać odmiany wczesne, szybko rosnące. Melony, tak jak kawony (arbuzy) przestały być kojarzone z egzotyką, gdyż na rynku są odmiany dostosowane do klimatu Polski. Są już wielkopowierzchniowe ich uprawy, z których plon trafia do marketów i na bazary. Melony każdy sam może uprawiać. Są proste w uprawie, tak jak choćby ogórki, ale wymagają pielęgnacji.

Uprawę melonów na podstawie doświadczenia DIONP opisaliśmy TUTAJ. Zapraszamy do lektury.

Kajari to wczesna odmiana, która uda się na południu i na północy Polski (o ile lata nie będą tu chłodne). W warunkach południowo-wschodniej Polski zbiory tej odmiany (uprawiana w gruncie) zaczynają się zwykle od połowy sierpnia i trwają do września, czasem października. Celem uzyskania dużych owoców dobrze jest pozostawić na jednej roślinie 3-4 zawiązki, a resztę usuwać.

Kajari tworzy okrągłe, żeberkowane owoce, które osiągają wagę do 0,8-1,2 kg. Początkowo owoce są jasnozielone, a w miejscach zagłębienia skórki owocu (w żeberkowaniu) dominuje kolor zielony. Na wypukłej powierzchni widoczne są ciemne plamki, które z czasem zmienią kolor na miedziany, czerwonawy, zielony bądź żółty. Owoce są mniej lub bardziej jaskrawe oraz mniej lub bardziej wielokolorowe. U niektórych owoców przyjmują wyraźnie trójkolorowy wygląd czerwonawo-zielono-żółtawy, co powoduje, że owoc przypomina piłkę plażową. W naszej uprawie w 2022 roku owoce nie wybarwiły się w ten sposób w uprawie na pełnym słońcu, gdyż melon ten preferuje lekko zacienione stanowisko. Na pełnym słońcu kolor jest wyblakły. Mamy także tą samą odmianę w uprawie w półcieniu.

Miąższ jest żółtawo-zielonkawy do zielonego. Komora nasienna jasno pomarańczowa. Melon ten ma dobry melonowy smak, ale nie ma w nim dużej słodyczy choćby takiej, jaką mają takie odmiany jak Emir F1 czy Seledyn F1. Smak jest „czysto” melonowy, jeżeli tak można go określić z lekką nutką słodyczy.

O dojrzeniu owocu świadczy jego intensywne wybarwienie, ale także skórka, która pod naciskiem powinna się nagiąć i odbić (sprężysta). Zbyt miękka skórka świadczy o przejrzeniu owocu. Owoce na pełnym słońcu mogą być mniej intensywnie zabarwione, zatem trzeba sprawdzać ręcznie, kiedy owoc jest dojrzały. W naszej uprawie polowej melon ten zaczął dojrzewać od połowy sierpnia. Wiele zależy jednak od przebiegu pogody – może to być wcześniej lub później.

Autorzy: dr hab. inż. Paweł K. Bereś, mgr Beata Bereś (Ogrodnicy DIONP)

Opracowano na podstawie własnego doświadczenia i literatury. Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). DIONP wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej www.dionp.pl