Melon Emir F1 – polska odmiana o pomarańczowym miąższu

Emir F1

Melony (Cucumis melo) podobnie jak arbuzy to warzywa, choć z uwagi na ich słodycz, kolor i zapach aż chce się je przypisać do grupy typowo owocowej do której należą choćby jabłka, gruszki, czy też śliwy. Wykorzystanie kulinarne także ku temu by skłaniało, zatem jedni je przydzielają (słusznie) do warzyw, a inni do typowych roślin owocowych.

DIONP uprawia melony od wielu już lat. Uprawa jest prowadzona w gruncie (nie pod osłonami) w warunkach Podkarpacia, gdzie klimat pozwala na uprawę wielu gatunków ciepłolubnych. W warunkach północnej Polski przy uprawie niektórych odmian melonów, zwłaszcza zagranicznych może istnieć potrzeba uprawy ich pod osłonami lub okresowym okryciem z uwagi na niższe temperatury, ale i krótszą wegetację. W takich regionach dobrze jest zatem wysiewać odmiany wczesne, szybko rosnące. Melony, tak jak kawony (arbuzy) przestały być kojarzone z egzotyką, gdyż na rynku są odmiany dostosowane do klimatu Polski. Są już wielkopowierzchniowe ich uprawy, z których plon trafia do marketów i na bazary. Melony każdy sam może uprawiać. Są proste w uprawie, tak jak choćby ogórki, ale wymagają pielęgnacji.

Uprawę melonów na podstawie doświadczenia DIONP opisaliśmy TUTAJ. Zapraszamy do lektury.

Emir F1 to odmiana wyhodowana w Polsce. Jest to średniowczesna odmiana (potrzebuje 140-150 dni na dojrzenie), która uda się na południu i na północy Polski. W warunkach południowo-wschodniej Polski zbiory tej odmiany (uprawiana w gruncie) zaczynają się zwykle od połowy sierpnia i trwają do września, czasem października. Celem uzyskania dużych owoców dobrze jest pozostawić na jednej roślinie 3-4 zawiązki, a resztę usuwać.

Emir F1 to nasze „must have”, więc co roku ją wysiewamy. Bardzo sobie cenimy tą odmianę za łatwość uprawy, jej tolerancję na chłód i mączniaka, ale głównie za cudowny smak. Praktycznie co roku daje nam doskonałe plony. Dalecy jesteśmy od wychwalania pod niebiosa jakiejkolwiek odmiany, ale Emir F1 na to zasługuje. To ta odmiana zdobyła serca wielu hobbystów. Oczywiście obok niej warto testować inne, ale Emira warto corocznie siać.

Jest to odmiana polecana do uprawy polowej. Oczywiście, kto ma warunki może ją uprawiać też pod osłonami. Owoce są owalno-kuliste. Osiągają zwykle masę do 1,0-1,4 kg. Pierwszy owoc zwykle jest największy. Skórka owocu jest początkowo sinozielona z bruzdami w kształcie siateczki. W okresie dojrzewania skórka przybiera pomarańczowy odcień. Trzeba jednak mieć czujność, bo w lata upalne proces dojrzewania owocu może być szybki. Najlepiej zebrać owoce jak po dotknięciu wyczuwa się wspaniały aromat melona, ale także wtedy, gdy jego wierzchołek staje się miękki po nacisku, a szypułka łatwo się obrywa. Nie warto zrywać niedojrzałych owoców, gdyż choć dojrzeją w domu, to jednak smak i zapach nie będzie już tak intensywny, jak tych dojrzewających na grządkach. Oczywiście, gdy choroby zaatakują, to warto zebrać te owoce, które pozostaną, bo część można podpędzić w domu.

Miąższ ma pomarańczowe zabarwienie i jest zwykle grubości 4-5 cm. Ma bardzo dobry aromat i smak, co potwierdzamy.

Emir F1 dobrze sobie radzi tak w lata upalne jak i chłodniejsze. Ponadto jest bardziej tolerancyjny na mączniaka rzekomego dyniowatych, ale nie jest na niego odporny. To także możemy potwierdzić.

Autorzy: dr hab. inż. Paweł K. Bereś, mgr Beata Bereś (Ogrodnicy DIONP)

Opracowano na podstawie własnego doświadczenia i literatury. Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). DIONP wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej www.dionp.pl